-
AMERICAN STAFFORDSHIRE TERRIERS (2 HONDEN!)
______________________________________________________________________________________________________________________________
Potter
 |  |  |  |
Mijn verhaal over Potter (geboren op 15-01-2014)
Na vanaf 1985 zelf al 1 Engelse Stafford (12,5 jaar geworden_) en 2 Amerikaanse Staffords 1 reu (13+ geworden) en 1 teef (10 jaar geworden) van pup af aan te hebben gehad, kwam Potter in April 2020 in ons leven, een Amerikaanse Stafford reu. We hebben hem direct van de fokker overgenomen op 6-jarige leeftijd aangezien zij ook een nieuw mandje voor hem zocht door privéomstandigheden.
Uiteraard heeft hij een periode van gewenning gehad en heeft in het begin bij ons last van verlatingsangst gehad, wat niet vreemd is natuurlijk. Dit hebben we langzaam opgebouwd en nu kan hij rustig een aantal uurtjes alleen zijn. Hoewel Potter al wat levenservaring heeft is hij qua geest en doen nog een jonge hond. Hij knuffelt graag, komt met zijn speeltjes of botje aan als je thuiskomt en is relaxed.
Bezoek vindt hij heel leuk: (voor hem denkt ie) maar na begroeting is het goed en ligt hij er lekker bij. Lekker op zijn bot of iets lekkers en dan is het prima. Dit kun je ook allemaal gewoon afpakken zonder problemen, net als zijn eten.
Hij is het enige huisdier en er zijn geen kleine kinderen. Wel begreep ik van de fokker dat hij zich bij kleine kinderen soms dominant kon opstellen. Dit uit zich dan in de vorm van “fietsgedrag” maar dat is snel af te leren.
Buiten krijgt Potter nogal veel prikkels waardoor je hem wel vaker even moet corrigeren dat hij uit die bubbel komt. De neus gaat over de grond en stopt pas als je terug bent van de wandeling. Hij reageert op commando’s zoals blijf, wacht (ook met eten) en kom. Ook helpt het vaker als ik hem het tuig omdoe i.p.v. de halsband, dan is hij ook een stuk rustiger.
Als ik tijdens een wandeling in de buurt, het veld of langs het water geen andere honden in de nabijheid zie lopen dan kan Potter lekker vrij loslopen en reageert ook op commando’s. Met zijn eten wacht hij altijd tot je het commando: “Ja” of “Pak maar” geeft.
Andere honden benader ik rustig als ik ze niet ken of loop door. De ene hond vindt hij leuk en de ander niet, vrij normaal denk ik dan. Met name de reutjes is onderling wat moeilijker maar hij heeft nu zelfs honden (met name vriendinnetjes) in de buurt waar hij lekker mee kan stoeien. Katten of andere kleine huisdieren kent hij niet dus daar is hij wel op gefocust. Een huisje zonder kleine kinderen of andere huisdieren zou voor hem perfect zijn. Dan kan hij zijn rustmomenten pakken en dan ligt de focus ook op hem.
In december 2021 en oktober 2022 is Potter aan beide achterpoten geopereerd, dit i.v.m. gescheurde kruisbanden. Hier is Potter helemaal van hersteld waardoor je weer heerlijk stukken met hem kunt wandelen en kan hij ook weer ravotten. Buiten deze 2 operaties heeft Potter verder nooit iets gehad. Maar een bezoek aan de dierenarts is totaal geen probleem. Hij is er altijd heel vriendelijk naar arts en assistentes als hij voor zijn vaccinatie gaat of toentertijd voor de nacontrole na de operatie(s)
De ritjes met de auto vindt hij geweldig. In de auto is hij heel relaxed en gaat daar dan ook rustig liggen slapen zonder problemen. Hoe meer met de auto hoe liever. Na een heerlijke wandeling is hij dan ook in huis lekker chill.
In huis ligt hij meestal op zijn orthopedisch kussen welk ik vóór zijn eerste operatie heb aangeschaft, in de mand of soms ook nog in de bench die altijd openstaat. De bank daar gaat hij eigenlijk niet (meer) op. Dat deed hij in het begin wel.
De reden waarom ik met heel veel pijn in mijn hart op zoek ga naar een nieuw warm mandje is dat ik door een relatiebreuk geen oplossing kan vinden met mijn ex-partner om samen de zorg voor Potter voort te zetten. Via diverse sites, met hulp van mijn fokker en andere mensen om mij heen hebben we gezocht naar een oplossing maar die helaas niet kunnen vinden.
Ik hoop dat er voor Potter iemand komt die net als ik, helemaal verliefd is op de hond, tijd voor hem heeft en hem nog een paar mooie jaren met nieuwe herinneringen en een warm mandje kan bezorgen. Dat is mijn grootste wens voor deze heerlijke knuffelkont.
Groetjes,
Jacqueline
_______________________________________________________________________________________________________________________________
Doenja
(mag blijven bij haar nieuwe gezin!)
 |  |  |  |
Doenja, een lieve American Staffordshire Terrier, geboren 20 mei 2012.
Doenja is de hond van mijn vader, in juli 2012 kwam zij bij hem als pup. Door het overlijden van mijn vader zijn wij helaas genoodzaakt een nieuw adres te zoeken voor Doenja.
Toen Doenja bij mijn vader kwam was mijn eigen hond (Friday) vaak bij mijn vader aan het logeren (zo’n 4 dagen per week). Doenja en Friday waren vanaf het eerste moment dikke maatjes en onafscheidelijk. Doenja is een zeer lieve, aanhankelijke hond die zowel van mensen als andere honden houdt en deze graag om zich heen heeft en graag bij hen in de buurt is. Ook met kinderen kan zij goed overweg, ze is hierin soms wel een beetje enthousiast en daardoor soms wat lomp.
Op katten reageert ze impulsief en buiten gaat ze daar achteraan, ik weet niet hoe dit in huis zal gaan.
In huis is ze rustig, ze houdt wel alles in de gaten. Af en toe heeft ze een ‘gekke bui’, dan wil ze spelen of even dollen. Ze daagt een eventuele andere hond of haar baasje dan uit om te spelen. Ze speelt graag met een flostouw, ballen en stokken. Doenja kan zich heel goed en makkelijk aanpassen, went snel aan nieuwe regels en bijvoorbeeld een ander ritme. Dit hebben we de laatste tijd goed gemerkt. De regels bij mijn vader en ons zijn toch wel heel anders, net zoals het ritme, ze is hier snel aan gewend. Ze kan ook zeker luisteren, maar hierin moet wel consequent gehandeld worden, bij een beetje ruimte zal ze deze nemen en grenzen opzoeken.
Nieuwe dingen kan ze ook aanleren, ze is wat dat betreft misschien wat ouder maar fysiek en mentaal nog jong en leergierig. Ze geniet ervan om lekker te wandelen, neemt hierbij af en toe een sprintje en vind het leuk om met andere honden samen te spelen of te rennen. Ze vindt hierbij eigenlijk alle honden leuk, klein of groot, het maakt niet zoveel uit. Wel kan ze hierin soms een beetje onzeker zijn, helemaal bij dominant gedrag van andere honden, ze kan dan onderdanig zijn door op haar rug te gaan liggen. Verder kan ze goed aan de lijn lopen, ze kan wel wat impulsief reageren als ze een andere kat of hond ziet, hier moet wel rekening mee gehouden worden. Ze vergeet dan even dat ze aan de lijn zit en ook hoe sterk ze kan zijn. Ze vindt het fijn om los te lopen tijdens de wandeling, ze gaat dan haar eigen gang, rent stukjes, neemt de tijd om hier en daar te snuffelen, maar houdt ons altijd in de gaten. Ze luistert over het algemeen goed maar kan dit soms vergeten als ze wordt afgeleid door een andere hond, geurtje of kat. We hebben 1 keer met haar gefietst, ze liep los mee, ze kwam toen goed mee en bleef bij ons. Doenja houdt van zwemmen.
Doenja is opgegroeid bij mijn vader, die alleen woonde. Zijn kleinkinderen kwamen wel regelmatig op bezoek. Sinds een tijdje woont Doenja bij ons in ons gezin met 2 kinderen van 6 en 8. Dit gaat heel goed en ze is dus gewend om met kinderen samen te zijn. Ze heeft in huis een vaste plek en heeft een hondenkussen om op te liggen. Bij mijn vader zat/ lag ze altijd op de bank, dit mag bij ons niet en doet ze ook niet. Ze ligt ook graag in de tuin of gewoon op de grond.
Doenja wordt minimaal 3 keer per dag uitgelaten, 's-ochtends, 's-middags en 's-avonds, soms een keer extra. Ze krijgt 's-ochtends na haar eerste ronde brokken en rond half 5.
Beloningen als in snoepjes krijgt ze heel af en toe, dit gebruiken we nu voor als het goed gaat met alleen blijven.
Doenja is een echte allemansvriend, als er iemand binnen komt wil ze diegene enthousiast begroeten, dit wil ze nog wel eens doen door te gaan springen. Dit proberen wij voor te zijn, door haar naar haar plaats te sturen voordat er mensen binnen komen en haar alleen te begroeten als ze niet springt. Ze is hierin wel te sturen, ze vindt het wel lastig maar luistert wel.
Alleen thuis blijven vindt ze nog wel wat lastig. Ze kan dan wat piepen en gaan blaffen, hier zijn we druk mee aan het oefenen en het lijkt steeds beter te gaan, we doen dit door muziek aan te zetten voor haar en houden haar in de gaten met een camera, ze kan steeds beter en langer alleen thuis blijven. Maar stopt de muziek dan wordt ze wel wat onrustiger en kan ze sneller weer gaan blaffen.
Doenja vind nieuwe en onbekende dingen soms wat spannend en kan hierin onzeker zijn, denk aan bijvoorbeeld autorijden, alleen thuis zijn etc. Door veel herhalen, geruststellen en haar belonen als het goed gaat, krijgt ze hier meer vertrouwen in en kunnen die dingen gewoon gedaan worden zonder moeite. We weten niet of ze bang is voor onweer en vuurwerk.
Doenja is in het verleden geopereerd aan een bultje, wat kwaadaardig bleek te zijn, hierdoor heeft ze aan haar zijkant een redelijk groot litteken overgehouden. Verder is Doenja op dit moment 22 kg. Doenja kan overal mee naar toe genomen worden. Ze is wat dat betreft vrij makkelijk.
Bij de dierenarts vind ze het wel wat spannend. Als er iets gedaan moet worden vind ze dit wel spannend en op de tafel staan vind ze niet fijn, hier wil ze van af.
Winnie
_______________________________________________________________________________________________________________________________
Zijn er nog meer American Staffordshire Terriers in de herplaatsing? Dat zou zo maar kunnen! Niet elke stafford komt op de website terecht omdat ik vaak via mijn zoekerslijst de procedure kan opstarten. Dus als je zeker wil weten of er meer staffords in de herplaatsing zijn, bel me even!
